De eerste souvenirs en op grote hoogte!

Zo, dat was de eerste volle dag in Tokio. Vanmorgen hebben we eerst een ontbijtje gehaald bij de mini-supermarkt tegenover (wat ze hier een konbini noemen) het hotel, dat op een bankje opgegeten en daarna richting metro gelopen. De metrostations hier zijn op elke hoek van de straat te vinden, maar we vinden het nog wel een beetje puzzelen welke lijn we waar naartoe moeten hebben. De stations zelf zijn ook bijzonder. In Nederland check je in, loop je naar het perron of naar beneden en je staat bij de metro. Nou, hier openbaart zich een heel gangenstelsel en het kan dus zijn dat je nog een aantal honderd meters moet lopen voor je op het juiste perron staat. Gelukkig beginnen we dit nu wel door te krijgen. Dus we gingen met een bijna lege tas en nieuwe energie richting de Skytree Tower. Daar aangekomen moesten we met de roltrap een aantal verdiepingen omhoog. Halverwege zagen we 'n koffietentje waar we stopten voor een cappuccino. Daarna nog wat rondgelopen in het winkelgedeelte. En het is echt niet normaal hoeveel vending machines er staan waar je van die capsules uit kan kopen. Er zijn serieus hele winkels vol met die dingen! Maar hier en daar werden dus de eerste souvenirs al gescoord. 

Eenmaal tickets gekocht van de Skytree en in de rij om naar boven te gaan, merkten we ook weer hoe gestructureerd de Japanners zijn. Personeel komt langslopen en als ze vinden dat er gaten in de rij ontstaan door mensen die niet doorlopen, word je echt gesommeerd om even aan te sluiten. 

De lift waar we in stapten, ging met een topsnelheid naar boven. Moet je je voorstellen dat je met een halve minuut op 350 meter hoogte staat! 

Binnen no-time stapten we dus de lift weer uit, en dan is het uitzicht fan-tas-tisch! De hele stad in miniatuur. Een sportveld waar een evenement of iets aan de gang was, de wegen waar het verkeer over rijdt, metro's en treinen in het klein.. En we waren nog niet eens op 450 meter geweest. Daar was een soort van Disney-tentoonstelling, maar dat betekende dat de muren vol hingen met grote posters en informatie over die Disney films. Nadat we daar de ronde hadden gelopen, gingen we weer naar beneden. We besloten om de route praktisch te houden, en niet kris-kras door de stad te gaan. We zagen vanuit de Skytree een tempel en een hoop mensen lopen, dus we dachten; hier moeten we even een kijkje nemen. 🤔😉

Een paar tramhaltes verder stapten we uit en kwamen we in een winkelstraat terecht. Ondertussen had ik wel wat dorst gekregen, dus in een klein barretje scoorde ik een aardbeiensmoothie met zwarte thee, en die was zo ontzettend lekker! 

Bij de tempel zat een groot plein met allemaal kraampjes om 'good luck charms' te kopen. Het altaar zelf mochten we niet fotograferen, maar was supermooi om te zien. We zagen ook veel mensen in kimono rondlopen. En op houten slippers, met sokken! Ik vind 't knap.. 

Op de terugweg, waarbij we door een achterafstraatje liepen, kwamen we nog wat souvenirwinkeltjes tegen, ennn.. Ik heb een sneeuwbolletje bemachtigd! Ik had al 's ergens gelezen dat deze niet heel populair zijn in Japan, maar ik heb er dus toch eentje voor thuis in de kast erbij. Even fingers crossed dat ik er ook eentje vind in Osaka.

Inmiddels liep het tegen vijven, en werd het wel tijd voor een hapje eten. We liepen een restaurantje binnen en hebben daar de eerste bowl met ramen gegeten! De ramen was echt onwijs lekker, afgezien van de spinazie die erin zat. Ook in Japan lust ik dus geen spinazie. 

Om de dag compleet te maken, pakten we de metro door naar Akihabara. Een grote winkelstraat met een overvloed aan winkels met alles wat met manga en anime te maken heeft, grijpklauwmachines, speelautomaten, andere arcadespellen, en.. juist, nog meer vending machines. Op de stoepen staan tal van verklede meisjes (ik heb me laten vertellen dat dat Harajuku heet) met folders voor cafés reclame te maken. 

Nadat we in Akihabara rond hebben gelopen en rondgekeken, en nog een race-game tegen elkaar gespeeld in een van die speelhallen was het daarna weer tijd om richting de metro te lopen. 

En zo zijn we weer terug in ons hotel beland, en gaat hier het nachtlampje zo weer uit.